Wij hadden een caravan. En nu heb ík een caravan. Door het overlijden van mijn man is het ineens mijn caravan.
Hoewel, formeel niet: de caravan staat op zijn naam.
Om hem op mijn naam over te schrijven, heb ik de officiële papieren nodig. Ik kan ze niet vinden. Niet in de ordner ‘Caravan’, ook niet in de ordner met informatie over de auto. Geen idee waar ze dan kunnen zijn. Wanneer de caravan niet op mijn naam staat, kan ik hem niet verkopen. Maar moet ik hem wel verkopen? Of zal ik hem houden, en in mijn eentje naar de camping gaan? Ik weet het niet, mijn gedachten vliegen alle kanten op en ik voel de paniek opkomen.
Dagen, wekenlang blijf ik rondmalen. Houden, verkopen, maar waar zijn de papieren dan? Wanneer me wordt gevraagd: “Moet je dat NU beslissen?”, komt er eindelijk rust. Nee, dat hoeft niet. De caravan staat netjes in de stalling, zolang ik er niet mee de weg op ga is er geen enkel probleem. Ik hoef niet direct te beslissen.
Geleidelijk vormt zich het besluit om de caravan te verkopen. Kamperen was iets van en voor ons samen. Ik zie het niet voor me om in mijn eentje op een camping zitten. Het zou wel kunnen, maar die behoefte heb ik niet.
En de papieren die ik nodig zijn om de caravan op mijn naam te zetten en daarna bij verkoop over te schrijven? Als ik de overlijdensakte opberg in een kistje met officiële papieren, liggen ze bovenop.
Ervaring uit 2017